sposób, by nie unicestwiało ono duchowej ewolucji jednostek. Jeżeli jakakolwiek ewolucja społeczeństwa miałaby sens, to tylko taka, która - w miarę swojego postępu - stwarzałaby warunki do coraz skuteczniejszej ewolucji duchowej swoich członków. I odwrotnie, duchowa ewolucja poszczególnych ludzi winna składać się na ewolucję całości.<br> Niezależnie jednak od tego, czy duchowa ewolucja ludzkich społeczeństw jako całości istnieje, czy nie, winniśmy do niej dążyć i robić wszystko, by stała się rzeczywistością. Nie żyjemy w izolacji od innych i nie może być mowy o doskonaleniu siebie przy równoczesnej obojętności dla spraw innych.<br> Niektórzy filozofowie śnili o zbiorowej świadomości całej ludzkości (filozofowie arabscy w średniowieczu); takiej