kościele, na<br>ruinach obserwatorium, w młynie Topielec... <br>- Więc jednak wciągnęła pana ta sprawa, he, he, he - triumfująco roześmiał się Kuryłło. - Ale powiadam panu, że nic tu nie ma. Te szachownice są nic niewarte i nie kryją żadnej zagadki. Obejrzałem je dokładnie i przysięgam panu, jakem Kuryłło, że można na nie machnąć ręką. Trzeba jechać do Dolska, do Lubiechowa i jeszcze do kilku innych miejsc.<br>- No cóż, zastanowię się - powiedziałem.<br>- A słusznie, bardzo słusznie. Niech się pan zastanowi - z zadowoleniem pokiwał głową. Był pewny, że przystanę na jego pro= pozycję.<br>A mnie irytowała pewność siebie pana Kuryłły, jego zarozumialstwo i lekceważący stosunek do