dniu otwarcia Uliński napisał na kawałku tektury. "Niech żyje ośmiogodzinny dzień pracy!", umieścił na wystawie sklepowej, klęknął i ręce złożywszy modlił się, że dożył dnia ośmiogodzinnego.<br>Za przykładem "Pracy" poszli szewcy nie zrzeszeni, tak że rychło w całym mieście zapanował dzień o połowę krótszy. Ale kapitał jest bystry i swoje macki ma. Ledwo młodych<br>szewców zabrano w dwudziestym roku na front, już się kapitał do starych przysunął i nuże ich nęcić dubeltowym zarobkiem, żeby tylko chcieli się przyłożyć do pracy po fajerancie, po cichu, nie oglądając się na nygusów. A gdy tamci przez głupotę zasadę jedności złamali, to wszystko poszło po