dość znaczne, ponieważ uważano, że ma on właściwości lecznicze.<br> W 1881 r. stwierdzono, że ozon jest tym gazem, który najsilniej pochłania krótkofalowe promieniowanie słoneczne, promieniowanie nadfioletowe w zakresie długości fali 220-290 nm. Na początku XX w. wykazano, że, w porównaniu z innymi stałymi składnikami, ozonu w atmosferze jest bardzo mało. Gdyby go skoncentrować przy powierzchni Ziemi, warstwa tego gazu nie przekraczałaby grubości 5 mm. Z całkowitej masy ozonu ok. 90% znajduje się w stratosferze, a pozostała ilość w troposferze.<br> Zawartość ozonu w atmosferze mierzy się w dobsonach (Dobson Units ­ DU). Przy czym 1 mm słupa ozonu = 100 dobsonów. Średnia zawartość