mu pałały. - Myślisz, że mógłbym cię zdradzić?<br>Patrzyła na niego szeroko otwartymi oczami. <br>- Przecież już mnie zdradziłeś! - wykrzyknęła. - Zdradziłeś naszą miłość!<br>- Nie! Zawsze będziesz tylko ty!<br>- A ona?<br>Andrzej milczał. <br>- Dobrze - rzekła spokojnie. - Jestem ci wdzięczna za szczerość. Nie znoszę kłamstwa. Żyłam w nim tyle lat... Jestem też wdzięczna twojej mamusi, że ci poradziła, abyś mi wyjaśnił, jak się sprawy mają. Mogłam sobie wyobrażać, że to ja zostanę twoją żoną... <br>- Przecież jeszcze nikt się nie żeni... <br>- Ty się żenisz, za kilka lat. Życzę ci szczęścia!<br>Skierowała się w stronę drzwi. Andrzej chwycił ją za ramię. <br>- Zuzanna! - Po policzkach spływały mu łzy