chciał dać swym ziomkom pod rozwagę w tym nowym okresie społecznej "burzy i naporu"? Dlaczego uznał, że najwłaściwszym literackim gestem owego czasu jest lament nad osaczonym zdradą narodem?<br> Lament - właściwie nad czym? Nad losem wspólnoty, którą pozbawiono (czy na pewno?) jakiejkolwiek historycznej szansy? Czy może nad symbolami polskości, które poddane manipulacjom, używane jako instrumenty politycznej prowokacji i zdrady, zdeprecjonowane - cóż jeszcze mogą znaczyć dla Polaków, jakie, prócz strachu, uczucia w nich budzić?<br> Przedstawione przez Terleckiego doświadczenie wartości bezwartościowych, zmanipulowanych i wzbudzających lęk - jakkolwiek skrajne i odosobnione - jest efektem urazowego przeżycia historii, rezultatem traumatycznej pamięci o losach Polaków eksterminowanych przez Rosjan. Doświadczenie