niewzruszalnego systemu odniesienia. Tragedia musi mieć z góry dany przebieg wydarzeń: musi mieć dany punkt wyjścia i dane rozwiązanie. Między tymi dwiema koniecznościami rozgrywa się sprawa bohaterów: należy do nich przyjąć ów system, pogodzić się z nim. W tragedii klasycznej systemem tym jest mit religijny, który w życiu bohaterów tragicznych materializuje się w formie wyroczni lub klątwy bogów. U Shakespeare'a jest tym systemem mit państwowy. Korona! - oto co trzeba przyjąć jako najwyższą konieczność. Jest to mit najbliższy polskiej literaturze romantycznej, w której mitem tragicznym, nieuniknionym w losie bohaterów, była wolność narodu.<br>Tak czy owak są to wyroki. Tragedia rozpoczyna się od