wówczas zgodnie z nakazami rodowej wspólnoty honoru przeciwko jej mężowi. Wydana za mąż, a więc oddana pod mund współmałżonka, kobieta pozostawała nadal cząstką swojego rodu. Jeżeli zaś "mąż niezasłużenie zabił swoją żonę, która według prawa nie zasłużyła na śmierć" (si maritus uxorem suam occiderit inmerentem, quod per legem non sit merita mori), musiał zapłacić 1200 solidów, czyli wergeld wolnej longobardzkiej kobiety "w połowie tym krewnym, którzy wydali ją za mąż, a w połowie królowi". Jak każdy wergeld, tak i ten był okupem za rodową zemstę. Mąż zabójca, który nie zdołał zapłacić tej ogromnej sumy, narażał się na śmierć z rąk krewnych