przez czterdzieści lat politycy i szkoła wdrażali urzędowy ateizm, ale którego bokserzy robili na olimpiadach znak krzyża w narożniku przed walką - wylała się fala fantastyki religijnej. Zapewne - nieortodoksyjnej, zapewne - czasem wobec religii krytycznej, ale nie wypowiadającej wojny podstawowym chrześcijańskim wartościom. U Żerdzińskiego na innych planetach "krzyżują" na kole, u Oramusa mesjasz może być żywym drzewem, ale żaden z nich nie kwestionuje kategorii męczeństwa-odkupienia. U Baranieckiego, Wolskiego, Janusza, Dukaja także mamy dwoistą postać świata, metafizyczne dobro i zło oraz walkę między nimi. Wszystko to jest grą wyobraźni, literacką fantastyczną ekstrapolacją ducha i litery Biblii (także religii Wschodu, jak w przypadku częściowo