grubości lodowca, stwierdzimy że zmienia się ona w ciągu roku. Jest to efekt akumulacji i topnienia w rytmie zmian pór roku. Maksimum grubości przypada zazwyczaj na późną wiosnę, minimum zaś na koniec lata lub początek jesieni. Na większości lodowców można zidentyfikować (także po pewnym czasie) powierzchnię utworzoną w okresie minimum miąższości. Nazywa się ją powierzchnią letnią (summer surface). Powierzchnię tę można także zaznaczyć sztucznie (np. przez użycie barwnika) lub zmierzyć. <br> W strefie przewagi akumulacji możliwa jest identyfikacja powierzchni letniej na podstawie właściwości fizycznych albo cech chemicznych warstw lodu, badanych we wkopach śnieżnych lub rdzeniach wiertniczych. Najczęściej stosowanymi przesłankami są: wyraźna nieciągłość