trwożyć się o nas. (...) <br>Tak więc kochana ciocia wzięła na siebie jeszcze i ten ciężar: trzy żywe worki pełne pytań. (...) Ileż się najedliśmy emocji, zanim wreszcie szczęśliwi usadowiliśmy się w saniach z budą i wyruszyliśmy. Sądzę, że 3/4 mili, ale może trochę więcej, dzieliło Barzynę od Pasłęka. Po drodze mijaliśmy kilka bardzo ładnych miejscowości, m.in. sporą wieś Krasin/1/ . Przy tej ostatniej zatrudnionych było wielu robotników, były tam wysokie wały i nasypy z ziemi, ponieważ budowano tam ów duży kanał ze śluzami łączący jeziora prowincji z zalewem/2/ . Ale nasze całe zainteresowanie koncentrowało się na Pasłęku. <br>Pasłęk jest starym