132;Stałem się jak sprzęt wyrzucony. Słyszę bowiem złorzeczenia wielu: Trwoga dokoła?, gdy przeciw mnie się zbierają, zamyślają odebrać mi życie. <br>Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie, <br>Mówię: Ty jesteś moim Bogiem?"&lt;/&gt;<br>(Ps 31, 13-15). <br><br>1. W tym miejscu pamięci umysł i serce, i dusza odczuwają wyjątkową potrzebę milczenia. Milczenia, by wspominać. Milczenia, by próbować uchwycić jakiś sens wspomnień, które cofają nas w przeszłość. Milczenia, ponieważ nie ma słów dostatecznie mocnych, aby opłakiwać straszliwą tragedię Shoah. Mam osobiste wspomnienia tego wszystkiego, co się stało, gdy naziści okupowali Polskę w czasie wojny. Pamiętam mojego żydowskiego przyjaciela i sąsiadów, z których część