było odrębnej sztuki jezuickiej jako stylu. Nie było odrębnego dramatu jezuickiego jako gatunku, ale był wówczas jezuicki teatr - teatr szkolny o licznych zadaniach wychowawczych, nastawiony na wchłonięcie i przystosowanie dramatycznych i teatralnych tradycji renesansu.<br>Renesansu, ale niekoniecznie humanizmu. Przyjęli jezuici wszystko to, co w renesansie było żywe i kontynuowane - zarówno misteria i moralitety, jak tragedie humanistyczne i tzw. komedie uczone. Było też miejsce dla intermediów ludowego pochodzenia i dla dialogów właściwych (rozumianych jako scenariusze widowisk dysputacyjnych). Nieraz zresztą trudno z zachowanych materiałów odtworzyć repertuar - materiały do teatru jezuickiego są stosunkowo bogate, ale często zawierają tylko ślady wiadomości, niedokładne określenie gatunku dramatycznego