Byłoby jednak nie w porządku, gdyby na sprawy, o których mówimy, nie spojrzeć przez dokonania samego Berenta. Bo przecież jego dalsza twórczość jest odpowiedzią na nasze pytania, a także na wątpliwości czytelników z roku 1906. Chciałbym zwrócić uwagę państwa, że niezależnie od tego, jak silnie twórczość Berenta jest wtopiona w młodopolską stylistykę, to była ona świadomym wyborem określonego sposobu mówienia, wyborem pewnego typu komunikacji społecznej, a zarazem odrzuceniem innych możliwości. Otóż warto pamiętać, że Berent miał znakomite przygotowanie intelektualne, by zostać uczonym, publicystą czy eseistą - słowem, by wypowiadać się za pomocą form bardziej jednoznacznych niż literatura. Miał bowiem za sobą znakomity