brak ładunków magnetycznych wynika z (na ogół przyjmowanego implicite) założenia, że przestrzeń jest ściągalna, tzn. każdą sferę dwuwymiarową można w sposób ciągły sprowadzić do punktu i punkt ten również należy do przestrzeni. Jeżeli założenie to zmienimy i będziemy rozpatrywać przestrzeń nieściągalną (np. z wyjętym jednym punktem), <br>to istnieje rozwiązanie, tzw. monopol Diraca, które opisuje ładunek magnetyczny. Rozwiązanie to nie może być zapisane globalnie jako F = dA , gdyż jest dwuformą harmoniczną. <br>Całka z tej dwuformy pola elektromagnetycznego po zamkniętej, przestrzennej <br>powierzchni dwuwymiarowej <br>&lt;gap&gt; (tzw. pierwsza liczba Cherna - patrz dodatek A.5) to wielkość proporcjonalna do ładunku magnetycznego zawartego wewnątrz tej powierzchni. Można pokazać