Można by oczywiście komentować przykłady dalszych zróżnicowań rozczłonkowań i w konsekwencji ograniczyć zakres problematyki do zagadnień architektonicznych. Takie ograniczenie w przypadku mszy XX-wiecznych nie w pełni oddaje istotę zagadnienia, a literowy zapis struktury architektonicznej jest tu po prostu mniej przydatny. Chciałbym więc podjąć próbę innego spojrzenia na formę cyklu mszalnego ­ w porównaniu z aspektem tradycyjnym, wyłącznie architektonicznym, uwzględniając zresztą także ten aspekt. Interesujący jest bowiem problem szerszy, bardziej złożony ­ uchwycenia nadrzędnej koncepcji formy, wskazania możliwości i pewnych mechanizmów wykorzystywania przez kompozytorów omówionych kategorii czy klas integracji. Posłużę się metodą badawczą, opartą na koncepcji Kortego (eksponującej aspekt filozoficzny). Zastosuję symbole omówionych