stanowić oparcie organizacyjne, ułatwiać wzajemne porozumiewanie się, udzielać rad, uzgadniać i wiązać inicjatywy, itd. Wystarczy rozejrzeć się wokoło aby zobaczyć, jak nieliczni i straszliwie przeciążeni robotą są doradcy i rzecznicy tworzących się zrzeszeń, z jak nielicznych środowisk się wywodzą. Całe szczęście, za NSZZ-y znalazły pomoc u ugrupowań katolickich!<br>Drugim mszczącym się, i nadal popełnianym, błędem jest swoisty &lt;orig&gt;wszystkoizm&lt;/&gt; (przypominam: był to charakterystyczny błąd literatury socrealistycznej, która w każdym utworze chciała zmieścić WSZYSTKO). Zamiast trzymać się logicznego i obiecującego większą skuteczność podziału pracy, w ramach którego jedni wykładają programy i teorie a inni działają praktycznie, wykorzystując wszelkie możliwości, otwierane przez obowiązujące