Typ tekstu: Książka
Autor: Kofta Krystyna
Tytuł: Wióry
Rok: 1996
myślę,
stary człowiek, to czemu nie pomóc, ale widać Pan
Bóg chciał nas doświadczyć, dałam klucze, pokazałam
i na tym się na razie skończyło...

- Że też pani tej małpy wcale nie widziała
- mówi matka Marycha.

- Widzi pani, jaka to mądrala, nawet się nie
pokazała.

Obie kobiety opierają się o cementowy
murek, z którego wychodzą żelazne pręty
z ozdobnymi kolcami, otaczając trawnik
z klombem i dwoma modrzewiami, środkiem
prowadzi dróżka z kamiennych płytek, kończąca
się przed solidnymi, choć wąskimi drzwiami. Za nimi
kryje się nieszczęsna piwnica, przedmiot kłótni
między panią Donią a rodzicami Szprychy.

- Powiedziałam mężowi, jak i co; staruszka;
spokojna jak
myślę, <br>stary człowiek, to czemu nie pomóc, ale widać Pan <br>Bóg chciał nas doświadczyć, dałam klucze, pokazałam <br>i na tym się na razie skończyło...<br><br>- Że też pani tej małpy wcale nie widziała <br>- mówi matka Marycha.<br><br>- Widzi pani, jaka to mądrala, nawet się nie <br>pokazała.<br><br>Obie kobiety opierają się o cementowy <br>murek, z którego wychodzą żelazne pręty <br>z ozdobnymi kolcami, otaczając trawnik <br>z klombem i dwoma modrzewiami, środkiem <br>prowadzi dróżka z kamiennych płytek, kończąca <br>się przed solidnymi, choć wąskimi drzwiami. Za nimi <br>kryje się nieszczęsna piwnica, przedmiot kłótni <br>między panią Donią a rodzicami Szprychy.<br><br>- Powiedziałam mężowi, jak i co; staruszka; <br>spokojna jak
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego