aby pod opieką [króla polskiego] trwale się pokrzepiły".<br><br> Lwów był wówczas wielkim ośrodkiem handlowym i wytwórczym. Zamieszkany przez Rusinów, a także Niemców, Żydów, Ormian, Tatarów, którzy dzięki przywilejom królowej mogli swobodnie korzystać z własnych praw, tętnił życiem, szczególnie w dni jarmarków. Zabudowa, w większości jeszcze drewniana, powoli zmieniała się w murowaną. Przy rynku, gdzie mieścił się niewielki ratusz - siedziba władz miasta - stały ceglane kamienice najbogatszych rodzin mieszczańskich. Na tyłach placu powstawały z czasem dzielnice, w których skupiały się poszczególne narodowości.<br>Przed atakami z zewnątrz broniły mieszkańców dwa zamki warowne - Niski, mieszczący komnaty królewskie, i Wysoki, będący miejscem urzędowania oraz siedzibą starosty