Przypilnuj mi dzieci, <br>Krysiu. <br><br>Wzięła za rękę Józię i zabrała ją <br>do siebie do domu. <br><br>Kiedy po dwóch godzinach ukazała się z nią znowu, <br>Józi nie można było po prostu poznać: była czysta <br>i ubrana w czystą sukienkę Zosi, a jej gładko rozczesane <br>i dziwnie błyszczące włosy pachniały z daleka <br>naftą. <br><br>Adela rozwiesiła na gałęzi jej wypraną koszulkę <br>i sukienkę i posadziła ją w piasku obok Wicusia <br>i Zosi. A potem zwracając się do mnie powiedziała: <br><br><br>- Teraz to już mi będzie łatwo utrzymać ją <br>w porządku, ale żebyś wiedziała, co z niej zlazło! <br><br><br>Patrzyłam na nią zdumiona i oszołomiona. Wszystko było