zajmie czarny potok rzeczy i mrugający telewizor.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div sex="f" type="mon"&gt;<br>marta zielińska<br><br>&lt;tit&gt;Szybkość i literaturoznawstwo&lt;/&gt;<br><br>Zdolność człowieka do wyobrażeń przestrzennych, czyli widzenia formy ruchu w przestrzeni i w czasie uważa się - obok pojmowania abstrakcji - za podstawę rozwoju ludzkości. Oczywistością jest więc obecność tych kategorii w dziełach literackich i w refleksji o literaturze - od najdawniejszych czasów poczynając. Szybkość to zagadnienie znacznie węższe i stanowiące tylko pewien szczególny aspekt powyższej problematyki. Dlatego sądzę, że nie należy jej wplątywać w naturalną i ciągnącą się od początków ludzkiej kultury opozycję ruchu i bezruchu, ani w żadne, wynikające z tej opozycji, filozoficzne dylematy zorganizowane wokół przeciwieństw typu: życie - śmierć, boskość