niż prostactwo pozostające na usługach policji. Pogarda dla prawa łącznie zresztą z przepisami procedury, jaka towarzyszy tzw. rozprawom, nie zachowanie nawet pozorów obiektywizmu, przekracza wszelkie wyobrażalne granice. W tej sytuacji występowanie w całej powodzi drobnych, zagrożonych grzywnami spraw wydaje się całkowicie niecelowe i nieuzasadnione organizacyjnie i ekonomicznie. Główna trudność zorganizowania należytej pomocy prawnej wiąże się z atmosferą szantażu i terroru, jakiemu poddane jest środowisko adwokackie w Polsce (katowicka sprawa Świtonia, Słupsk - sprawa Marka Kozłowskiego, Warszawa - wyeliminowanie mec. Lis-Olszewskiego ). Horrendalnym w swej wymowie dokumentem może tu być pochodzący z 1976 roku list katowickiej Rady Adwokackiej potępiający warszawskich adwokatów za obronę robotników