swe winy. Pewno Pan pomyśli, że czyn, na który się zdecydowałem, był niczym wobec codziennego bohaterstwa tysięcy ludzi i choćby tej Basi. Ale ja byłem wielkim tchórzem, Panie Profesorze.<br>- Dobrze - odparłem - Rozumiem cię. Wezmę teczkę i przywiozę ci jutro. Mam tu lokal o parę kroków.<br>- Nie! - zawołała. - Nie mogę cię narażać! Ty robisz ważniejszą robotę!<br>Znowu ludzie przemykali się pod murami. Gdzieś dalej słychać było wrzaski.<br>- Jestem od ciebie starszy stopniem - powiedziałem stanowczo. - Rozkazuję ci oddać teczkę!<br>I chwyciłem teczkę. Basia zawahała się.<br>- Do jutra, Basiu - powiedziałem. - Będę na Żoliborzu jak najwcześniej. Uważaj, proszę cię.<br>Pocałowałem ją mocno. Usta jej były