jeszcze będą odbijać się echem w opowieściach uczestników, w prasowych sprawozdaniach. "Narodowe święto", "takiego jubileuszu w dziejach naszych nie było" - raz po raz powtarzają się tego rodzaju zachwyty w epistołach słanych na jej ręce. Z Krakowa rozegzaltowana przyjaciółka pisarki w osobie Lucyny Kotarbińskiej upstrzyła cały swój list wykrzyknikami: Rząd dusz narodu całego masz dla siebie!!! Taki, o jakim marzył Wieszcz - Adam Mickiewicz!!! Cześć i miłość dla Ciebie - wielkiej córki narodu!!!... Cześć i chwała!!!<br><br>Z Frysztatu przyszła piękna, duża, ręcznie malowana przez Jadwigę Kunicką - karta; zdobiły ją kłosy. Dary polskich pól, dojrzały plon pracowitego żywota. Wianek kolorowych kwiatów otaczał liczbę "40". Obok