gdzie żarliwa obrona Hetmana idzie w parze z pełnym rewerencji stosunkiem do monarchy.<br>Osoba Krzysztofa Dzierżka, jego losy, pozycja społeczna i polityczna orientacja odpowiada ogólnie wrażeniu, jakiego pod wpływem lektury nabieramy o tajemniczym Christophinie Daminaeusie, którego postać wcale wyraziście rysuję się poprzez tekst książki. <br>Przy takiej interpretacji autorstwa pewne trudności nasuwa biograficzny szczegół zawarty w przedmowie. Daminaeus wspomina tam mimochodem o swoim paroletnim pobycie w niewoli tureckiej, z dużym prawdopodobieństwem usprawiedliwiając w ten sposób ujawnioną w dalszym ciągu znajomość turecczyzny, wzmianki o dworze w Konstantynopolu, o sądach, organizacji państwa ottomańskiego, szczegóły historyczne i topograficzne, wplatanie wyrazów i bajek tureckich, słowem to