zauważył, że Wszechświat wedle tych równań nie jest statyczny, lecz ewoluuje w czasie. Przekonanie, że zmiany we Wszechświecie ograniczone są jedynie do naszego układu planetarnego, podczas gdy cała reszta pozostaje niezmienna, jest bardzo głęboko zakorzenione. Pochodzi zapewne od starogreckich myślicieli z V w. p.n.e. ze szkoły eleatów, którzy negowali wszelki ruch jako ułudę zmysłów. Jakkolwiek następcy nie byli już tak radykalni w swych poglądach, świat starożytny wniósł do świadomości europejskiej przekonanie o niezmienności Wszechświata. Chrześcijaństwo nie zmieniło tego przekonania, choć Świat ma mieć określony początek i koniec. Przyjmuje się jednak, że Wszechświat stworzony został od razu w swym ostatecznym