Paryżu Polacy na równi z resztą mieszkańców służyli w gwardii narodowej.<br><br>W czasie oblężenia Paryża narastał konflikt między burżuazją a ludem. Rząd zmierzał skrycie do kapitulacji, gdyż bał się rewolucji społecznej bardziej niż Prusaków. Demokratyczna lewica obstawała przy dalszej obronie. "Umiarkowane" grupy emigracji polskiej oświadczały się w tych warunkach za neutralną postawą i niemieszaniem się do sporów między Francuzami; w praktyce równało się to poparciu prawicy. Lecz wielu demokratów polskich z Dąbrowskim i Wróblewskim angażowało się po stronie rewolucji. Dąbrowski publikował fachowe uwagi o przyczynach poniesionej klęski, zgłaszał gotowość zorganizowania partyzantki na tyłach nieprzyjaciela, podejmował ostrą krytykę niedołężnej obrony Paryża. Już