z prędkością ciśniętej w "zaświat" piłki, odbitego przez kryształ słonecznego promienia. Zabójczy lot miłości to zresztą stały motyw barokowej epiki miłosnej. Oto na przykład opis z anonimowego polskiego Adona:<br>&lt;gap&gt;<br>Podobną szybkość ma myśl ludzka u Zbigniewa Morsztyna:<br>&lt;gap&gt;<br>Życie jako nieustanna ucieczka od pokus, obłędny wyścig do nieznanej mety (zbawienia? potępienia? nicości?), prowokuje skojarzenia mitologiczne. Chodzi tu przede wszystkim o trzy Owidiuszowe mity ucieczki: lekkomyślnego podglądacza - Akteona, pięknego Apollina i nimfy Dafne oraz śmiertelnej biegaczki Atalanty.<br>Powieść o Akteonie polskiego baroku ma oczywisty podtekst moralistyczny. Psy cielesnych pokus ścigają nieszczęsnego młodzieńca w wierszu Kaspra Miaskowskiego:<br>&lt;gap&gt;<br>Ale ucieczka od ciała - o czym wiedział