mobilizuje komórkę do ataku. Strategia jest zdumiewająco dalekowzroczna. Po pierwsze komórka magazynuje nadmiar wapnia w bezpiecznych miejscach. Łączy go także z białkiem, a kiedy ciągle jest go za dużo, wyrzuca poza swoje mury. Pomagają jej w tym hormony. Czyż biochemiczna maszyneria naszego organizmu nie jest niezwykła? No, ale to jeszcze nie cała strategia. Wpuszczanie i wyrzucanie wapnia nie jest taka sobie bijatyką! Wapń - wieczny wędrowniczek - zmuszany do ciągłego ruchu, pełni rolę przekaźnika sygnałów. I przekazuje je niezawodnie, pod warunkiem, że występuje w takich stężeniach, z którymi komórka dobrze sobie radzi.<br> Interesującą rzeczą jest to, że komórki nowotworowe charakteryzują się wyższym niż komórki