i wymowy w gimnazjum świsłockim, skąd po czterech latach przeniósł się do gimnazjum wileńskiego, a od września 1814 r. zastępował na Uniwersytecie Wileńskim, w katedrze poezji i wymowy, ciężko już wówczas chorego Euzebiusza Słowackiego. Z tych ostatnich lat brak jednak jakichś bliższych informacji biograficznych. Wiadomo tylko, że jako kandydat filozofii nie mógł być zatrudniony na stanowisku profesora i dlatego w roku 1816 złożył egzamin na magistra filozofii, a po dwóch latach otrzymał stopień adiunkta. Już wcześniej, bo w roku 1815, władze Uniwersytetu rozpisały wprawdzie konkurs na profesora wakującej katedry, ale nadesłane prace nie odpowiadały wymaganiom i nikogo nie powołano do objęcia katedry. Kandydatów