i obfitej imaginacji, stosując się do praw powszechnych natury i upiękniając jej dzieła, w składaniu swoich myśli i obrazów nie ma innej granicy, tylko podobieństwo do prawdy. Tak uważając poezję, jest ona sztuką początkową, która każdej ze sztuk pięknych staje się źrzódłem i zasadą". Borowski powtarza tę samą myśl w nieco zmienionej formie językowej: „zaledwie umysł człowieka ucieszy się w dziwach przyrodzenia, we własnych swoich poruszeniach i pamiątkach – od tej chwili wzniecanie i mnożenie podobnych uciech w duszy mocą imaginacji, czułości i dowcipu staje się potrzebą myślącego jestestwa. <gap> ze wszystkich sztuk pięknych najbogatsza – poezja, ile sztuka twórcza, w