najpierw w lewo, a<br>następnie w prawo, rozglądała się z niepewnością, jakby nie mogła się<br>zdecydować, którą stronę świata wybrać. - A słońce gdzie tu u was<br>wschodzi?<br> - Tam. - Chłop pokazał batem.<br> - Bo cały czas pod słońce szliśmy. To musimy teraz chyba tam iść. -<br>Wyciągnęła rękę przed siebie w dal, wciąż niepewna.<br> - Tak by wypadało - chłop przytaknął. - I czemuż już wracacie? -<br>zaciekawił się, ale jakoś tak pół na pół, jakby był i nie był ciekawy.<br> - Buta zgubiliśmy - powiedziała matka.<br> Nie zdziwił się, choćby lejcami nie poruszył ani o nic więcej nie<br>zapytał.<br> - Tu macie ścieżkę - powiedział - jak ten krzak tarniny.<br> - A rzeczywiście