rzadka oświetloną latarniami szosą. W miarę upływu czasu latarni było co raz mniej aż w końcu wjechaliśmy na przecinającą las drogę z dużych betonowych płyt. Zdawaliśmy sobie sprawę, że droga ta prowadzi prosto do jednostki. Nikt z nas nie wiedział co go czeka. Z jednej strony budziło to we mnie niepokój z drugiej strony roznieciło moją ciekawość. Cały czas myślałem o tym co będzie się działo dalej.<br>&lt;tit&gt;Rozdział III<br>Pierwsze godziny na unitarce&lt;/&gt;<br><br>Po dziesięciu minutach jazdy przez las ciężarówka zatrzymała się przed bramą wjazdową do jednostki. Rozległy się głośne nawoływania, dało się słyszeć kilka przekleństw i po chwili skrzydła bramy