uciążliwa. Na<br>skutek nocnej ulewy ziemia rozmiękła, spalona przez słońce trawa niemal<br>w oczach nabierała żywej, zielonej barwy. Bosman Nowicki zatrzymywał<br>się co pewien czas. Uważnym wzrokiem spoglądał na przebytą już drogę.<br>Wydawało mu się, że w pewnej odległości dostrzega kilka czarnych<br>postaci postępujących za nimi. Przyspieszył więc kroku, z niepokojem<br>rozmyślając o nadchodzącej nocy.<br> W godzinach popołudniowych zarządził krótki odpoczynek na małym<br>pagórku, skąd wygodniej było rozejrzeć się po okolicy. Bosman miał<br>doskonały wzrok. Toteż szybko wypatrzył wśród wysokiej trawy kilka<br>przyczajonych postaci. Nie chcąc niepokoić chłopca, nie powiedział mu<br>do tej pory o śledzących ich krajowcach. Teraz doszedł do