o specyfice badań pedagogicznych, możemy dopiero zdać sobie sprawę z powagi sytuacji. Okoliczności te bowiem nie mogą pozostać bez wpływu na jakość powstających prac doktorskich, a tym samym także na kwalifikacje naukowe ich autorów.<br>Jest także trzecie niepokojące zjawisko zagrażające prawidłowemu rozwojowi młodej kadry naukowej w zakresie pedagogiki. Jest nim nierównomierność ilościowa dotycząca poszczególnych specjalizacji. Już obecnie zarysowują się wyraźne dysproporcje pomiędzy niektórymi dziedzinami, stosunkowo licznie uprawianymi, jak dydaktyka, pedagogika resocjalizacyjna czy historia oświaty i wychowania, a innymi zdecydowanie mało popularnymi, jak metodologia pedagogiki, teleologia pedagogiczna, pedagogika specjalna, lecznicza, zawodowa, porównawcza, kształcenia wyższego czy ekonomika oświaty. Zachodzi obawa, że dysproporcje te