w jej brzuchu ponad trzy miesiące. Nie byłby to już prosty zabieg, lecz grożące konsekwencjami przerwanie ciąży.<br>Tymczasem Witek cierpiał przy Iw prawdziwe katusze młodego żonkosia, który z jednej strony pragnął zostać ojcem, a z drugiej doskonale rozumiał swą śmieszną pozycję studenta prawa będącego na garnuszku u zamożnych rodziców, młodzieńca niesamodzielnego i przestraszonego nadmiarem przyszłych ojcowskich i mężowskich obowiązków. A jednak mężczyzny, chociaż niedoskonałego. Teraz jednak i on pod wpływem Iw i Julii zaczął się wahać, czy powinienem się urodzić...<br>Iw mimo iż doceniała łóżkowe rozkosze, traktowała go z pewną pobłażliwością, a nawet lekceważeniem graniczącym niekiedy z pogardą. Julia nauczyła ją