zeszłym stuleciu, ukończył Korpus Gardemarinów w Petersburgu i już jako starszy oficer na pancerniku rosyjskim "Cesarewicz" zaprawiał gardemarina Mamerta Stankiewicza w broni torpedowej. Najważniejszą w nim jednak cechą było to, że był jedynym naszym KAPITANEM-DŻENTELMENEM, jeśli zgodzić się z twierdzeniem Anglików, że "prawdziwy dżentelmen nie widzi, gdy ktoś postępuje nietaktownie". Pływanie z takim kapitanem należało do największych przyjemności, mimo że wymagało zawsze napiętej uwagi, by kapitan nie potrzebował czegoś "nie widzieć".<br> Na mostku idącego do Palestyny "Kościuszki" znajdował się właśnie komandor Dowejko, gdy radiotelegrafista zjawił się z telegramem od kapitana Domejki z "Polonii". (s. 188)<br> Miłej powierzchowności kapitan Domejko, średniego