zburzony los!<br><br>I za śmierć od kul -<br> I od byle rdzy!<br>I za cudzy ból -<br> I za własne łzy!&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;* * *<br><br> Uwiędły sad<br>Przeżegnał się szkarłatem.<br> Liść drgnął i spadł.<br>Módl się do tęcz za światem!<br><br> Pożółkły klon<br>Mży w stawie miedzią złudną.<br> We własny zgon<br>Uwierzyć mu tak trudno!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;* * *<br><br>Płomienny uśmiech nietrwałych zórz<br>(O, złoć się dłużej!) - umiera już.<br><br>I jeszcze jedna z różowych chmur<br>Skrajem dogasa na grzbiecie gór.<br><br>I jeden jeszcze przeżyty dzień<br>(O, złoć się dłużej!) - odchodzi w cień...&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;* * *<br><br>Zwoływali się surmą na wrzawę-zabawę,<br> A jam gadał z mogiłą...<br>Wszyscy na koń już siedli, by jechać po<br> sławę