nie czyń sobie obrazu rytego ani żadnego podobieństwa rzeczy tych,<br>które są na niebie w górę i które na ziemi nisko, i które w wodach, i<br>pod ziemią - pracownie Soutine'a paryskie, brudne z ciemniejącym,<br>gnijącym, cuchnącym mięsiwem, które krwią polewał, by je "ożywić" -<br>portrety ludzi jak napiętnowanych, dzieci o oczach niewinnych,<br>zarżnięte powieszone na framugach gęsi, indyki, kaczki - "widziałem<br>rzeźnika, który podcinał gardło gęsi i ją wykrwawiał... chciałem<br>krzyczeć, ale spojrzenie radosne rzeźnika mi ten krzyk wpakowało z<br>powrotem do gardła". Soutine macał się po gardle - "ten krzyk czuję tu<br>ciągle" - pracownia Soutine'a, natchnienia czy opętania, aż po ranę w<br>kiszkach