jako dyrektora i redaktora naczelnego. <br>Praktycznie jest to niewykonalne, a także niecelowe i wręcz zbyteczne. Np. <br>w serii "Teoria literatury" wydawanej na zlecenie Instytutu Badań Literackich PAN wydaliśmy takie książki jak "Próba teorii wiersza polskiego", lub "System składniowo-stylistyczny prozy polskiego renesansu". Napisali je wybitni fachowcy. Moja wiedza jest oczywiście niewystarczająca, abym mógł ocenić wartość takich naukowych publikacji. <br>Czytam więc głównie: wszystkie książki polskich pisarzy współczesnych, a raczej maszynopisy wpływające do wydawnictwa, oraz prawie wszystkie obce pozycje beletrystyczne i popularno-naukowe, niekiedy jeszcze w oryginale. <br>W tak olbrzymim wydawnictwie naczelny redaktor musi opierać się głównie na opiniach swoich współpracowników i fachowych