się o wiele większym szacunkiem i poważaniem aniżeli dzisiaj. Dla Zygmunta nie było przeszkód. Czy jego nieposkromiony język, czy postać w niechlujnym odzieniu, czy też jakaś charyzma osobista sprawiały, że wszystko mu się udawało?<br>Pozostawił po sobie kilka tomików opowiadań, które przeszły bez większego echa. A szkoda. Był bardzo dobrym nowelistą. W jego utworach pojawiała się często nuta sarkazmu, choć były i takie, w których dominowało poetyckie widzenie świata i słabostek ludzkich. Zygmunt był bowiem przyjazny ludziom, ale wymagał od nich zbyt wiele, by mogli temu sprostać. Świetny kumpel - tak bym go nazwał, bo przecież od okupacji prawie nie rozstawaliśmy się