połączono ze szkołą w Borysławiu, następnie przekształcono w 1908 r. w Krajową Szkołę Górniczą i Wiertniczą. Wykłady z górnictwa naftowego oraz technologii chemicznej nafty i wosku ziemnego były prowadzone w Szkole Politechnicznej we Lwowie od 1892 r., po odzyskaniu niepodległości w 1919 r. podjęto kształcenie inżynierów dla przemysłu naftowego w nowo utworzonej Akademii Górniczej w Krakowie.<br>Początki przemysłu naftowego były bardzo prymitywne. Do poszukiwań i wydobyci ropy wykorzystywano studnie kopane do znacznej głębokości, drążone przez górników prowadzących podobne prace w górnictwie solnym i węglowym. Jednak konieczność sięgania do głębszych złóż ropy naftowej wymagała zastosowania coraz nowocześniejszych urządzeń wiertniczych, sprawniejszych i wydajniejszych. Dzięki