jest neutralny, kiedy zmiana jego ilości w obiegu powoduje wyłącznie zmiany wielkości nominalnych, tj. cen, natomiast nie wpływa na kształtowanie się wielkości realnych, czyli poziomu i struktury produkcji i zatrudnienia. Przyjęcie takiego założenia implikuje stosunek do keynesowskiej polityki stymulowania popytu globalnego. Polityka ta wiąże się z powiększaniem ilości pieniądza w obiegu. Neutralność pieniądza oznacza, że musi być ona nieskuteczna, jeśli chodzi o wielkości realne, prowadzi jedynie do wzrostu tempa inflacji. Inflacja w długim okresie jest więc zjawiskiem wyłącznie pieniężnym. Jej zwalczanie powinno być zasadniczym celem makroekonomicznej polityki państwa. Ponieważ inflacja jest zjawiskiem wyłącznie pieniężnym, do jej zwalczania należy stosować instrumenty polityki