1921 r. wyłania się w pełni jego sylwetka jako działacza i teoretyka partii. Jest przeciwnikiem wszelkiego frazesu rewolucyjnego, trzeźwo patrzy na blaski i cienie polskiego ruchu robotniczego. Niemal w każdym z zachowanych listów do Przedstawicielstwa KPRP w Egzekutywie MK, adresowanych na ręce Próchniaka, analizuje wnikliwie sytuację w kraju. Ocenia z obiektywizmem naukowca rozmaite tendencje partii burżuazyjnych i ugodowych w podejściu do rozwiązywania ekonomiczno-politycznych zagadnień kraju i wyciąga odpowiednie wnioski dla taktyki partii.<br>Brand podkreśla doniosłe znaczenie wytycznych zawartych w liście Lenina do polskich komunistów z października 1921 r. Polemizując jednak z zawartą w liście zbyt - jego zdaniem - optymistyczną oceną sytuacji