udziałów składników. Sformułowano wstępną hipotezę, że funkcji SPWW, i+j=f(xi) można nadać charakter ważonej sumy cząstkowych progów wyczuwalności obu składników (SPWW, i ,SPWW,j):<br>&lt;gap&gt;<br>Można przewidywać, że cząstkowy próg wyczuwalności składnika i (SPWW,i) rośnie ze wzrostem udziału składnika j w mieszaninie. Założenie oparto na przypuszczeniach dotyczących efektów obocznego hamowania sygnałów pochodzących z sąsiednich receptorów nabłonka. W przypadku pobudzenia receptorów składnika i może to być zjawisko tym silniejsze, im większy jest udział j (xj) w mieszaninie docierającej do nabłonka węchowego. Analogiczne zjawiska mogą powodować wzrost SPWW, j po zwiększeniu się udziału i (xi). Funkcje<br>&lt;gap&gt;<br>mogą być na przykład opisane