wszystkim do oglądania, gdyż jego istotą jest barwa. Przepowiednie, które nie są ukazywane na ekranie, także działają na wyobraźnię swoją plastycznością, obrazowym charakterem właśnie. Mamy tu więc do czynienia z absolutyzacją patrzenia - głównego sposobu przekazywania informacji, jakim posługuje się kino. Widz ma być kimś patrzącym, ma wnikać w głąb kontemplując obrazy, ale też zmuszany jest przez to wpatrywanie się do poddania się hipnotycznemu wręcz oddziaływaniu obrazów (np. płynących wód, ognia, chmur), wzmocnionemu dodatkowo przez dobór muzyki.<br>Dość jednak przewrotnie ta statyczność, powolność i bierność oznaczają czas dany. Dany na namysł: bohaterom i widzom. Bohaterowie Herzoga go nie wykorzystują, widz - musi. Co