Maritaina, chociaż jego próba wskrzeszenia tomizmu jest chyba udana. On i Ra¨issa dużo pisali również o poezji i byli w międzywojennym Dwudziestoleciu czytani przez środowiska artystyczne. Wkrada się tutaj też polityka. Święty Tomasz z Akwinu był ulubionym filozofem katolickich totalistów, to znaczy tych, którzy państwo korporacyjne (Mussolini, Salazar) przeciwstawiali obrzydliwościom liberalnej demokracji i bolszewizmu. W Polsce imieniem św. Tomasza często podpierano artykuły pochwalające w polityce przemoc. Maritain nie wdawał się w polityczne polemiki (podobnie zresztą jak inny neotomista, historyk Średniowiecza Étienne Gilson), ale jego traktaty, dostosowujące Akwinatę do potrzeb dwudziestego wieku, w niczym nie sprzyjały modzie na środki gwałtowne. Wypowiedział