i nie warto go niszczyć ultrafioletem. Klapki spadły mi z oczu i całkowicie przestałam korzystać z solarium, chociaż chwilami bardzo mnie korci. <br>Zdaniem &lt;orig&gt;dr.&lt;/&gt; Prem Misry, takie historie zdarzają się bardzo rzadko. W większości przypadków ani poważny ubytek na zdrowiu, ani groźba raka skóry nie są w stanie wpłynąć na obsesję opalania. Do nałogowców opalania nie trafiają prośby i groźby bliskich ani przestrogi lekarzy. Na wszystkie zarzuty mają jedną odpowiedź: to poprawia mi humor i sprawia, że czuję się lepiej. Dlatego większość tanorektyków potrzebuje klasycznej terapii leczącej z uzależnień.<br>Psychoterapia to tylko część rozwiązania - pomoże w rezygnacji z obsesyjnego opalania, ale