teraz nie wszedłem tam ze złymi zamiarami. <br>To był tak środek dnia, w pracy nie byłem, bo pracy nie posiadam, zrobiło się tak nagle złowieszczo cicho i głowa mnie ni z tego ni z owego rozbolała, telewizor oglądany zgasł, prądu też nie było, a przerwy w dostawie przecież nikt nie obwieszczał, wyszedłem z nudów zapalić papierosa na klatce, i jak już jestem na tej klatce, to patrzę, a u nich drzwi uchylone prawie, że na oścież, patrzę tak, na podłodze panele, mały dywanik, w rządku stoją buty, płaszcze wiszą, boazeria na ścianach, lustro duże kryształowe, no i mówię tak z sąsiedzkiej