póz niby-intelektualnych, poglądów-przesądów dzięki wybornemu aktorstwu całego zespołu brzmiały świeżo i zabawnie. Przez całe widowisko snuła się myśl prościutka: życie jest piękne, ludzie są dobrzy, świat jest harmonią. W finale bohaterowie radośnie tańcują, nieco zanadto <orig>cepeliowato</>: reżyser jakby się spłoszył i tym sposobem chciał zdystansować się od ładnych oczywistości, które wspólnie z Bałuckim wcześniej opowiedział. Niepotrzebnie. Zawiedzione oczekiwania: "Biała noc" Erlanda Josephsona w reżyserii Tomasza Dobrowolskiego w Studiu Teatralnym Dwójki. Przedstawienie gadane, nie było w nim zapowiadanego zderzenia "rosyjskiej duszy" Andrieja Tarkowskiego ze "skandynawskim chłodem" szwedzkiego aktora, zderzenia dwóch odmiennie uwarunkowanych kultur. Przedstawienie, mimo udziału znakomitych aktorów, po prostu